Na een aantal dagen in Mulu in de jungle te hebben gebivakkeerd zijn we nu in de deelstaat Sabah beland en wel in de hoofdstad Kota Kinabalu. We wilden nog naar Brunei maar van insiders gehoord dat het very boring was met veel tempels en paleizen, nu daar hadden we er wel genoeg van gezien, dus no way to Brunei. Na een rustige en weer veilige landing op zoek naar een wasserette, daar hoef je niet lang naar te zoeken en om de prijs lach je je rot. De vrouw van de wasserette hield wel van een praatje in 10 minuten wisten we hoe haar hele gezinsleven in elkaar zat, veel lol, relativeringsvermogen en geloof in God maakten dit een mooi mens! Ter afsluiting van de dag lekker gedineerd bij onze Islamitische vrienden waar de vrouwlijke bediende het vreemd vond dat we geen kinderen hadden en vroegen of we haar niet wilde adopteren, geloof dat de Sliedrechtse bevolking hier niet zo blij mee zal zijn, laat staan onze familie en vrienden.
Voor de kust van Kota liggen 5 prachtige eilandjes waarvan we er 3 na flink wat te hebben afgedingd met een privé bootje bezochten. Walter lag voordurend in het water met zijn snorkel te genieten van al het moois dat er onderwater te zien is, terwijl Caroline het snorkelen al na 5 minuten voor gezien hield, (erug interessant hoor die vissen AHUM). Later werden we gedropt op een onbewoond eiland, wisten we gelijk hoe het voelde als er niemand om je heen is ….. (boring) Het laatste eiland had een heerlijk luxe restaurant, nou daar houden wij wel van.
Volgende dag vonden we het weer tijd om weg te gaan en Caroline had in de middle of no where ver uit de drukte een heerlijk resort uitgekozen aan het strand waar we ons prima vermaakten (lees: niks doen), we konden natuurlijk wel weer radio 1 luisteren …….. het wordt iedere week spannender. Ajax toch kampioen?
94,6%. Zegt jou dat percentage iets? Interessanter is eigenlijk 5,4%. Dat maakt namelijk het 'grote' verschil tussen mij en de oerang utan die mij aankijkt. Ons DNA komt voor 94,6 procent overeen met deze 'man of the forest'. Weinig hè! Het maakt o.a. dat ik in een huis woon en hij in een boom en ga nou niet grappig doen door te zeggen dat dat het enige verschil is tussen mij en de aap :-).
Sepilok Oerangutan Rehabilation Centre is een plek waar oerang utans worden opgevangen en weer op krachten kunnen komen om ze vervolgens weer in het wild uit te zetten. De apen zijn semiwild, dat betekent dat ze voor zich zelf kunnen (leren) zorgen, maar indien nodig extra voedsel of medisch verzorging krijgen.
Ze vermaken ons daar door uitdagend naar ons te loeren en al slingerend en hangend aan 1 of aan 2 armen aan de lianen te hangen, des te langer je naar ze kijkt, of zij naar jou hoe meer je van ze gaat houden, prachtig. Na een tijdje toch afscheid van ze genomen en dan besef je dat het een geweldige ervaring was die je niet snel zal vergeten.
Daags erna nog 2 dagen in de jungle geweest en een trip over de Kinabantangan rivier gemaakt, die een van de langste rivieren van Maleisie is en waar we diverse mooie dieren in het wild zagen die prachtige plaatjes opleverden, helaas geen pygmy(dwerg) olifanten gezien,deze komen alleen in noorden van Borneo voor maar dat mocht de pret niet drukken.We gaan nu Borneo verlaten en zetten onze reis voort naar het eiland Langkawi. Klik voor fotoos in de zwarte balk op Borneo Sabah.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten